Burns London werdt opgericht door Jim Burns in 1960. Jim Burns wordt door zijn creativiteit soms met Leo Fender vergeleken, met name door de Britten. Beiden waren innovatief, bouwden unieke gitaren en bassen en waren verbonden aan meerdere bedrijven. Voor Leo waren dit onder andere Fender, Music Man en G&L en voor Jim waren dit Burns London, Burns UK en Burns Actualizers.

In 1965 werdt het bedrijf overgenomen door Baldwin Piano and Organ Company of Cincinnati nadat zij eerder een bod hadden gedaan om Fender over te nemen en overboden waren door CBS. Deze overname was alles behalve een succes en de kwaliteit van Burns gitaren nam drastisch af tot Baldwin in 1970 besloot om de Burns tak te sluiten.

Jim Burns daarentegen bleef zich bezig houden met het maken van gitaren, weliswaar niet onder de naam Burns maar onder de naam Ormston welke hij in 1966 oprichtte. Gedurende de jaren '70 probeerde hij Burns te doen herleven maar tevergeefs want de naam was nog steeds in handen van Baldwin. Halverwege de jaren '70 richtte hij Burns UK waarvan maar één gitaar redelijk verkocht, The Flyte.

In 1977 staakte Burns alweer de productie en in 1979 begon hij Jim Burns Actualizers Ltd. Onder deze naam werden de wat bekendere "Burns" gitaren geproduceerd zoals de "Steer" en de "Scorpion". 1983 was het einde van Jim's avontuur en tot 1992 werden er geen "Burns" gitaren meer gemaakt.

Burns 1965 Nu-Sonic Transparant Red

In 1964 werd dit model geïtroduceerd als de opvolger van de Sonic. Wederom een budgetmodel met een wat hogere prijs van ｣72, maar nog steeds beduidend goedkoper dan alle andere Burns modellen.

Opnieuw was dit een eigenzinnige creatie, duidelijk afwijkend van de Sonic, zowel wat betreft constructie als uitvoering. De body was qua grootte ditmaal vergelijkbaar met de toen gangbare solid bodies van andere merken, en gemaakt van Obeche, een zachte mahonie houtsoort. De positieholtes zijn niet zo extreem. De hals is dieper ingezet, maar de bovenste frets zijn nog steeds goed bereikbaar. De body heeft een helder rode kleur, die de tekening van het hout goed laat uitkomen. Zoals nu van Burns gebruikelijk, vinden wij op de zwarte slagplaat met een witte onderlaag de elementen en de bedieningsorganen.

Hierop zien we nu in grote letters BURNS London gegraveerd. De volume- en toonregeling is gelijk aan de Sonic: twee regelknoppen voor volume, 鳬n voor toon en een driestanden schakelaar. De elementen hebben dezelfde vorm en afmetingen als die van The Shadows basgitaar. Opnieuw zien we de inscriptie Burns London. Zij klinken ronder dan de Tri-Sonics, hebben minder output en geven de Nu-Sonic een conventioneler en meer akoestisch geluid. Daardoor mist deze gitaar de agressieve toon van de Sonic. Toch werd ook dit model goed verkocht. De brug is evenals die van de Sonic van aluminium en gecompenseerd.

Maar voor de Nu-Sonic vibrato had Burns een nieuw systeem bedacht. In eerste instantie werd het vergeleken met een Fender vibrato, zoals op de Jazzmaster, maar het bleek toch een compleet nieuw concept te zijn. De veerspanning en de hoek van de vibrato arm zijn instelbaar. Ook deze hals bestaat uit 鳬n deel esdoorn, is voorzien van een palissander toets, en is met schroeven aan de body bevestigd. Deze schroeven zijn afgedekt met het typische Burns halsplaatje met de diverse patentaanvragen en het serienummer. Met een mensuurlengte van 59,4 cm, 22 platte frets, een 0-fret en een prettige dunne halsvorm is deze gitaar zeer goed te bespelen. De kop heeft een snarengeleider, zes Van Gent stemmechanieken met kunststof knoppen en het typeplaatje. Dit model is wel van een stelpen voorzien. Helaas heb je speciaal gereedschap nodig om hem te kunnen verstellen.

Datering van een Burns is zeker niet eenvoudig. Zij hielden geen productiegegevens bij en begonnen pas in december 1961 met het gebruik van serienummers. Naast de hoogte van het serienummer geven ook het aantal patentaanvragen op het nekplaatje een leeftijdsindicatie; hoe meer patentnummers, hoe jonger de gitaar.

Specificaties van de Burns 1965 Nu-Sonic Transparant Red

- Body: Obeche, een zacht mahonie houtsoort

- Bovenblad:

- Hals: esdoorn

- Fretboard: palissander

- Elektronica: twee regelknoppen voor volume, en voor toon en een driestanden schakelaar

- Hardware:

- Bijzonderheden: Made in UK, serienummer 6086