Volgens de heer Gherson werd de massieve body uit lindehout vervaardigd. Het

doet ons erg aan een Gibson SG gitaar denken. Hierin is de hardware en elektronica

gemonteerd. Gherson heeft geen moeilijke schakelingen bedacht, gewoon twee

volume- en twee toonregelaars voor zowel het bas- als het gitaargedeelte.

Daarnaast een elementkeuze schakelaars voor bas en gitaar, en ten slotte een keuze schakelaar voor bas, gitaar en beide.

Het staartstuk voor de gitaar lijkt sprekend op een Stoptail van een Les Paul, maar

schijn bedriegt. Bij de Les Paul kan met de grote schroeven de hoek naar de brug

ingesteld worden, maar bij de Gherson dienen deze alleen om de snaarhouder aan

de body te bevestigen. De brug vertoont wederom overeenkomsten met een Tune-

O-Matic, maar er zijn twee verschillen. Ieder zadel heeft vier groeven om de juiste

positie ten opzichte van de elementen te kunnen instellen en de zadels zijn van het

roltype.

Dat Gherson kwaliteit rook, bleek wel uit zijn elementkeuze. Veel Italiaanse bedrijven

kozen voor een betaalbare Europese versie, maar zij niet. Voor het gitaardeel

koos men humbuckers van Larry Dimarzio. Ze waren daarmee één van de eerste

Europese klanten van deze Amerikaan. Deze elementen waren met twaalf instelbare

polen uitgerust, die met drie schroeven voor de hoogteverstelling in kunststof

raampjes gemonteerd waren.

Voor het basgitaargedeelte liet men de elementen wel lokaal met eigen specificaties

fabriceren. Ook nu koos men voor dubbelspoel elementen. Deze humbuckers

waren met acht instelbare polen uitgevoerd, die met drie schroeven voor de hoogteverstelling in kunststof raampjes bevestigd waren.

De snaarhouder voor de basgitaar is een omgezette plaat, waar de bassnaren ingehaakt worden. Deze snelle manier van snaren aanbrengen zag je toen nog niet zo vaak. Zowel bij Rickenbacker als bij Gibson was dit nog een aardige klus, terwijl Gherson voor gemak koos. De brug is in hoogte verstelbaar en heeft individueel instelbare rolzadels. Over het geheel is een afdekkap, die tevens als handsteun dienst doet.

De hals van de gitaar heeft een iets kortere mensuur van 63 cm. Zo’n verkorte mensuur zag je wel vaker op een dubbelnek. Het C-profiel van de hals speelt lekker, is gelakt in dezelfde kleur als de body en door middel van vier schroeven aan de body bevestigd. De palissander toets telt 22 frets, wat niet strookt met een kortere mensuur. Hierdoor is de ruimte tussen de frets onderling kleiner. Op de gebruikelijke herkenbare posities zien we rechthoekige inleg van parelmoer. De zijkanten hebben een crèmekleurige binding met zwarte positie stippen.

Om het gitaardeel er gestileerd uit te laten zien (laat dat maar aan de Italianen over) werd de kop met dezelfde bodykleur uitgevoerd. Alleen de firmanaam en de klokvormige halspen afdekplaat steken hierbij af. In het midden van de zeventiger jaren maakte het Duitse bedrijf Schaller reputatie met de hoge kwaliteit van haar M6 stemmechanieken. Op dit kwaliteitsproduct van Gherson konden ze niet ontbreken.

De hals van de basgitaar heeft een verkorte mensuur van 76 cm – medium scale – met een zelfde C-uitvoering als de radius van de gitaar.

Om de juiste stijl te hanteren liet men ook de kop in structuur en opbouw gelijk. Wel koos men hier merkloze open stemmechanieken met kleine olifantsoren. Dat men voor het basdeel koos voor eigen elementen en stemmechanieken zal wel te maken hebben gehad met het feit, dat Gherson niet de juiste onderdelen bij een andere fabrikant kon vinden. In de loop van de tijd is toch gebleken, dat dit niet zo’n goede keus was. Zo is alle hardware bijvoorbeeld verguld, maar met uitzondering van de Schaller stemmechanieken, is alles dof verkleurd. Ook hoor je duidelijke verschillen tussen de klank van de gitaar en de bas. Het basgeluid is acceptabel, terwijl de gitaar uitstekend klinkt, zowel clean als vervormd. De geluiden zijn niet

gescheiden en delen één uitgang.

Specificaties van de Gherson 1978 SG Double Neck Guitar and Bass White

- Body: lindenhout